مقایسه اثر فتودینامیک تراپی باواسطه تولوئیدین بلو وکورتیکواستروئید موضعی در درمان لیکن پلان دهانی اروزیو-آتروفیک

هدف از مطالعه: لیکن پلان بیماری پوستی مخاطی با علتناشناخته است.ایمنی سلولی با واسطه سلولهایtدرپاتوژنز آن نقش دارد شیوع آن در جمعیت 2-1% گزارش شده است.لیکن پلان دهانی به دو صورتکراتوتیک(سفید)و غیر کراتوتیکدیده می شود. هرچند ضایعات کراتوتیک نسبتاً بدون علامتند اما ضایعات اروزیو- آتروفیک اغلب دردناک بوده و استعداد تغییرات بدخیمی دارند.درمانهای متعددی برای آن مطرح شده است که شامل کورتیکواستروئیدهای های سیستمیک و موضعی است.کورتیکواستروئیدهای موضعی به عنوان درمان اصلی این ضایعات مطرح هستند.اخیراًفتودینامیک تراپی به عنوان یک روش جدید در درمان لیکن پلان دهانی اروزیو-آتروفیک مطرح شده است که بدون عارضه جانبی است.هدف از این مطالعه مقایسه بین اثر فتودینامیک تراپی با واسطه تولوئیدین بلو و کورتیکواستروئید موضعی در درمان لیکن پلان دهانیکراتوتیک-اروزیو-آتروفیک بود. مواد و روش ها: مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود.25بیمارکه معیارهای لازم جهت ورود به مطالعه را داشتند به طور تصادفی در یکی از این2 گروه قرار گرفتند: گروه اول(تجربی):دو جلسه درمان در این گروه از بیمارانµl 50 تولوئیدین بلو1mg/ml با استفاده از میکروپیپت بر روی ضایعه مالیده شد و پس از ده دقیقه لیزر با طول موج nm 630 و با انرژی j/cm21/5و به مدت2دقیقه به ضایعه بیمار تابیده شد.این درمان در دو جلسه انجام شد. گروه دوم(شاهد): در این گروه دهان شویه کورتیکواستروئیدموضعی(باحل کردن یک قرص دگزامتازون5/0میلی گرمی در ml5 آب) به مدت 5 دقیقه و بعد از نیم ساعت،5دقیقه دهان شویه با نیستاتین 000100واحد به میزان30قطره روزی4بار بمدت یکماه انجام شد.. مشخصات فردی،نوع درجه ضایعات،شدت ابتلا به ضایعات و درد و سوزش بیماران قبل و بعد ازدرمان و طی یکماه پیگیری ثبت شدند.میزان پاسخ به درمان بر اساس تغییر شدت ابتلا به ضایعات وتغییر شدت درد و سوزش تعریف شد.پس از جمع آوری داده ها آنالیز آنها توسط آزمون-های کای-دو، من-ویتنی، -tمستقل،ویلکاکسون و دقیق فیشر با استفاده از نرم افزار11.5spssانجام شد. یافته ها: در مورد نوع ضایعات دهان در گروه تجربی قبل و بعد از درمان اختلاف معنی داری وجود داشت.(p=0/021) و در گروه شاهد نیز نتایج قبل و بعد از درمان اختلاف معنی داری را نشان دادند(p=0/002) ولی بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت.(p=0/72) در گروه تجربی میانگین بهبود شدت ابتلا به ضایعات قبل و بعد از درمان افزایش معنی داری را نشان داد.(005/0p=)در گروه شاهد نیز میانگین بهبود شدت ابتلا به ضایعات قبل و بعد از درمان اختلاف معنی داری را نشان داد.( 001/0p= ) همچنین اختلاف بین شدت بهبودی در قبل و بعد درمان بین دو گروه تفاوت معنی داری داشت.(p=0/001) که این تفاوت در گروه شاهد بیشتر بود. در گروه تجربی میانگین بهبود درد و سوزش قبل و بعد از درمان کاهش معنی داری را نشان نداد.(355/0p=)اما در گروه شاهدمیانگین بهبود درد و سوزش قبل و بعد از درمان کاهش معنی-داری را نشان داد.( p <0.001) بهبود درد و سوزش بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود داشت. (001/0>p) این میزان کاهش در گروه شاهد بیشتر از گروه تجربی بود. نتیجه گیری و پیشنهادات: با توجه به نتایج مطالعه اخیر می توان چنین بیان کرد که استفاده از فتودینامیک تراپی با واسطه تولوئیدین بلو با استفاد از لیزر دیودبا طول موج nm630در درمان ضایعات لیکن پلان دهانی اروزیو-آتروفیک موثر است.اما اثر بخشی آن کمتر از درمان رایج کورتیکواستروئید است. لذا استفاده از این روش به عنوان یک درمان کمکی و حتی جانشین کورتیکواستروئید موضعی با تعداد جلسات بیشترپیشنهاد می شود. کلید واژه ها: لیکن پلان دهانی اروزیو- آتروفیک–فتودینامیک تراپی–تولوئیدین بلو–کورتیکواستروئیدموضعی